Το πορτρέτο της λαίδης Ιζαμπέλα

Είναι επίσημο η σειρά οικογένεια Μακένζι μπήκε στη λίστα των αγαπημένων μου σειρών.Όπως και στο πρώτο βιβλίο οι χαρακτήρες της είναι φανταστικοί και καλά γραμμένοι.Η Jennifer Ashley έκανε σίγουρα λαμπρή δουλειά στο να γράψει αυτή την πραγματικά αισθησιακή ιστορία δύο πρώην εραστών που προσπαθούν να κερδίσουν πίσω την χαμένη τους αγάπη μετά την τραγωδία που έπληξε την ζωή τους.Μπορεί το αστυνομικό μυστήριο που επιχείρησε να προσθέσει η συγγραφέας να μην ήταν και το πιο ιντριγκαδόρικο κι ενδιαφέρον ή πετυχημένο, ωστόσο το παιχνίδι γάτας και ποντικιού μεταξύ του Μακ και της Ιζαμπέλα είναι το πιο διασκεδαστικό σημείο του βιβλίου και η ένταση τους ενισχύεται από το γεγονός ότι και οι δύο αναγνωρίζουν ανοιχτά την αγάπη που έχουν ο ένας στον άλλο.Είναι δύσκολο να μην λατρεύεις τον Μακ.Ποια θα μπορούσε να αντισταθεί σε έναν άνθρωπο βαθιά ερωτευμένο με τη γυναίκα του, είναι συμπονετικός,γενναιόδωρος,καλός αδελφός,νηφάλιος,πολύ υπομονετικός γεμάτος χιούμορ,ευαίσθητος καλλιτέχνης,με την αυτοπεποίθηση και σαρκασμό προσωπικότητά του,πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να την κερδίσει πάλι;Μέσα από την ιστορία,τη γνωριμία τους ή μάλλον την δεύτερη γνωριμία τους και το πώς αυτή εξελίσσεται,το πάθος που ξαναφουντώνει ανάμεσά τους,την έγνοια και την αγάπη του ενός για τον άλλο,οι δύο ήρωες ωριμάζουν και γίνονται καλύτεροι άνθρωποι.Κατανοούν τι αξίζει πραγματικά στη ζωή.Μαθαίνουν να παλεύουν γι’ αυτό κι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα.Αφήνουν πίσω τους φόβους,προσχήματα,προκαταλήψεις και περηφάνια.